Kiedy patrzę w głęboki granat
Nocnego nieba
I dotykam jego aksamitnej struktury
Słowa płyną same
Z dołu
Tam
Do góry
W najdalsze galaktyki
Pełne naszych marzeń
A grawitacja tańczy z radości
Zakrzywiając przestrzeń
Żeby mi przybliżyć
Żeby mi umościć
Skoro pełna skupienia
Przyszłam do niej w gości
I mówię do próżni
Do kwarków
Fotonów
Wykreślających na niebie
Pejzaże
Że kocham energię co tworzy
Z chaosu
Spiętrzając ciekawość mojego oka
Policzalne gwiazdy
Czy niepoliczalne
Wirują jak derwisz w lunatycznym mroku
Planety je śledzą tupiąc w rytm obcasem
Ścieląc jedwabiste spódnice ekliptyk
Księżyce jak naszyjnik,
Połyskują z dala
Skrzy się pustka
Ze śpiewu i rozświergotania
A kolory bledną i intensywnieją
Mijając bezsilne granice faz światła
A serca się grzeją
Choć nie rozumieją
Czy to boski zamysł
Czy zwykła radiacja.
5 października 2021